نامه ای به دخترم
نامه ای به دخترم هیچوقت فکر نمیکردم موجودی پیدا بشه که از خودم بیشتر دوستش داشته باشم میدونی کسانی رو دارم که خیلی عاشقشونم و به خاطرشون از خودم میگذرم اولیش پدر جونه خیلی باباتو دوست دارم و برای در کنار بودنش همیشه و بی صبرانه لحظه شماری میکنم دایی جون رو هم خیلی دوست دارم بعد از اینکه خواهر دوست داشتنیمو از دست دادم و داغ بزرگی روی دلم موند نمیتونم توی ذهنم بیارم که خاری به پای داداشم بره و تحمل هیچگونه بیماری و کسلیشو ندارم. نفس کشیدن بدون مادرم برام معنی نداره . طاقت دوری بابایی رو ندارم . با اشک های درسا سریع اشک توی چشمهام جمع میشه و غمبات میزنم و تا نخنده دلم شاد نمیشه.اینارو گفتم تا بدونی اطرافیانمو خیلی دوست دارم ولی
ای چهره‌ی زیبای تو رشک بتان آذری هر چند وصفت میکنم در حسن از آن زیباتری
هرگز نیاید در نظر نقشی ز رویت خوبتر حوری ندانم ای پسر فرزند آدم یا پری؟
آفاق را گردیده‌ام مهر بتان ورزیده‌ام بسیار خوبان دیده‌ام اما تو چیز دیگری
از وقتی به زندگیم پا گذاشتی زندگیم تغییر کرد شبها وقتی که میخو ابی میشینم و نگاهت می کنم به اون چهره معصومت که به خواب رفته و نازی صورتت که قابل وصف نیست مادر بودن نعمت بزرگیه برای قلب انسان چون اونو به تکامل میرسونه و سرشار میکنه از عشق و محبت تا حدی که هیچ جایی برای افکار و احساسات بد نمیذاره . همیشه پیش خودم فکر میکردم چرا اینقدر مامان های ما احساساتین و زودی اشکشون در میاد و دلشون برای همه میسوزه برام غیر قابل هضم بود که چرا باید اینقدر یک مادر برای بچه های دیگران هم دل بسوزونه و نگران باشه,تا اینکه خودم مادر شدم و درونم متحول شد و به درد همون مادرها مبتلا شدم. خدایا شکرت برای این نعمتی که به من دادی . دختر گلم با وجود همه مهربونیات تو هم این احساسم رو مطمئنا اونجوری که باید درک نمیکنی تا زمانی که خودت مادر بشی
تاج از فرق فلک برداشتن
جاودان آن تاج بر سر داشتن
در بهشت آرزو ، ره یافتن
هر نفس شهدی به ساغر داشتن
روز در انواع نعمت ها و ناز
شب بتی چون ماه در بر داشتن
صبح از بام جهان چون آفتاب
روی گیتی را منور داشتن
شامگه چون ماهِ رویا آفرین
ناز بر افلاک اختر داشتن
چون صبا در مزرع سبز فلک
بال در بال کبوتر داشتن
حشمت و جاه سلیمانی یافتن
شوکت و فر سکندر داشتن
تا ابد در اوج قدرت زیستن
ملک هستی را مسخر داشتن
بر تو ارزانی که ما را خوش تر است
لذت یک لحظه مادر داشتن
